भिन्न छन् रूप, भिन्न छन् बोली,
तर आत्मा एउटै – किन भोलि झोली?
जातको नाममा चिरा चिरा,
मानवता किन भयो फिर्का?
शताब्दीयौँको घाउ बोकेर,
सहनशीलता बन्यो शस्त्र झैँ,
अब त पुगिसक्यो, मौनता चिर्न,
कविता बनौं, बनौं क्रान्तिको लय।
कसैको श्रम सस्तो छैन यहाँ,
कसैको सपना थोरै छैन,
रगत एउटै, सास एउटै,
फरक के छ? नाम लेखिएको हैन।
गाउँदेखि सिंहदरबारसम्म,
न्यायको आवाज उठ्दैछ आज,
जातको जन्जिर चुँडाउने हो,
बराबरीको खोल्ने सुरुवात।
शिक्षा होस् सबैको हकमा,
रोजगारीको ढोका खुलोस्,
संविधानको अक्षर साँचो बनोस्,
सपना अब दलनरहित तुलोस्।
यो १९ औं दिवस, सम्झनु होस्,
केवल मिती होइन, क्रान्तिको बिउ,
उमेर सानै भए पनि यो दिवस,
बोक्दछ न्यायको जिउ।
जुम्ला दर्पण । २२ जेष्ठ २०८२, बुधबार १२:१८